Powered By Blogger

Σελίδες

Translate

Πολιτική





Πρέβεζα 2011
Ανταλλακτήριο πραγμάτων και χρόνου

Με αφορμή δημοσίευμα στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" για την ανταλλακτική οικονομία, παραθέτω ένα μέρος από την εισήγησή μου που τελικά δεν συμπεριελήφθη στο τελικό πρόγραμμα του συνδυασμού.

Αγαπητοί μου φίλοι και συνεργάτες στην επιτροπή προγράμματος
σας εύχομαι καλή επιτυχία στον προεκλογικό σας αγώνα. Έχω εμπιστοσύνη σε σας ότι ως νέοι άνθρωποι είστε και οι λιγότερο μολυσμένοι από το μικρόβιο του πελατειακού συστήματος που διέλυσε σχεδόν την πατρίδα μας. Πιστεύω ότι ένα μέρος της κοινωνίας μας θα αξιολογήσει πολιτικά τους υποψήφιους του συνδυασμού που συμμετέχετε και θα δώσει τη δυνατότητα στον υποψήφιο Δήμαρχο να έχει ικανούς συνεργάτες στο δύσκολο έργο του ως Δήμαρχος μετά τις εκλογές. Το συλλογικό καλό και το καλό της πόλης μας να είναι πάνω και πέρα από ατομικά συμφέροντα ή άλλες ιδιοτελείς επιδιώξεις.

Εισήγηση για το πρόγραμμα του συνδυασμού "Δημοτική Συνεργασία" του Δήμου Πρέβεζας

Ανταλλακτήριο πραγμάτων και χρόνου
Είναι θεσμός εθελοντικός. Μοιάζει με το κοινωνικό παντοπωλείο. Έχει εφαρμοσθεί σε χώρες που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Στηρίζεται στην ιδέα ανταλλαγής χρήσιμων πραγμάτων και υπηρεσιών αφού όμως κοστολογηθούν για να υπάρχει αντιστοίχιση αξιών. Ο δήμος βοηθάει με την παραχώρηση χώρου και τη βοήθεια στη μηχανοργάνωση.

Γ. Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΧΡΟΝΟΥ
Η Τράπεζα Χρόνου αποτελεί ένα νέο μέσο κοινωνικοποίησης και ενδυνάμωσης του ατόμου και μια νέα μορφή εθελοντισμού η οποία παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής όλων σε μία διαδικασία ανταλλαγής υπηρεσιών.

Η ανταλλαγή υπηρεσιών βασίζεται στο «νόμισμα – χρόνος» ή «νόμισμα – εργασία». Η Τράπεζα Χρόνου αποτελεί μία κεντρική μονάδα που χρεώνει και πιστώνει τον λογαριασμό «χρόνος» κάθε μέλους όπως μια τράπεζα κρατάει λογαριασμό των αναλήψεων και καταθέσεων. Το περιεχόμενο των υπηρεσιών εξισώνεται, πχ μια ώρα παροχής νομικών συμβουλών σε έναν άνεργο εξισώνεται με μια ώρα φροντίδας του σπιτιού

Η Τράπεζα διαχείρισης του εθελοντικού χρόνου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης, όπου η παροχή υπηρεσιών (νομικές και λογιστικές συμβουλές, ψυχολογική υποστήριξη, νοσηλευτικές υπηρεσίες στο σπίτι, επιδιορθώσεις σπιτιού κλπ.) πολλές φορές είναι απαγορευτική για τους πολίτες που βιώνουν τις επιπτώσεις της φτώχειας, καθώς μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό υποστηρικτικό μέσο για την άμβλυνση αυτών των συνεπειών.

Βασική προϋπόθεση για την απρόσκοπτη και αποτελεσματική λειτουργία της αποτελεί η ανάπτυξη αισθήματος εμπιστοσύνης μεταξύ ατόμων που μετέχουν σε αυτή.

Η Τράπεζα Χρόνου αφορά όλους όσους θέλουν να συμμετέχουν ταιριάζει όμως περισσότερο σε άνεργους πολίτες, (που έχουν πολύ χρόνο και όχι χρήμα) και σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες όπως είναι τα ΑμεΑ, οι μονογονεϊκές οικογένειες κ.α.

Έχει σημαντικά πλεονεκτήματα:
Δίνει τη δυνατότητα κάλυψης ενός ευρέως φάσματος αναγκών μέσα από την εθελοντική δράση πολιτών πολλών επαγγελματικών ειδικοτήτων ή χωρίς καμία ειδίκευση.

Τα Α.με.Α αλλά κι άτομα από άλλες ευπαθείς ομάδες, σε πολλές δράσεις εθελοντισμού, αποτελούν παθητικούς αποδέκτες παροχής «βοήθειας». Στην «Τράπεζα Χρόνου» έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν κι αυτά «βοήθεια» αναπτύσσοντας τις δεξιότητες και γνώσεις που έχουν και βιώνοντας τις θετικές συνέπειες της κοινωνικής συμμετοχής. Έτσι νοιώθουν καλύτερα, γιατί έχουν ανάγκη να συμμετέχουν, γιατί μπορούν να δέχονται «βοήθεια» χωρίς αυτό να το βιώνουν ως περιθωριοποίηση, γιατί έχουν κάτι αξιόλογο να ανταλλάξουν, τον χρόνο τους.

Δημιουργούνται σταθερές σχέσεις αμοιβαιότητας που ενδυναμώνουν τα μέλη της τοπικής κοινωνίας.

Ταυτόχρονα δεν υποχρεώνεται κάνεις να προσφέρει τίποτα που δεν έχει προσφερθεί να κάνει. Κάθε άτομο περιγράφει τι θα μπορούσε να προσφέρει και τι υπηρεσίες είναι πιθανό να χρειαστεί. Σε αντίθεση με τη μισθωτή εργασία βιώνεται ο προσφερόμενος χρόνος ως ελεύθερη και όχι ως αλλοτριωμένη δραστηριότητα.

Βοηθά τα άτομα να ανακαλύψουν ή να αναπτύξουν νέες ικανότητες και δεξιότητες.
Περιορίζεται τη σπατάλη. Ευνοεί την αξιοποίηση πόρων. Αναπτύσσει τοπικούς πόρους.
Ενισχύει την οικολογική συνείδηση.
Ενισχύεται η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών αλλά και μεταξύ των γενεών.

Για τη μελέτη της οργάνωσης της Τράπεζας και την πιλοτική λειτουργία της προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες του Ε.Σ.Π.Α. και τις εξειδικευμένες γνώσεις της Ε.Ε.Τ.Α.Α. και του Ε.Ο.Σ. που αποτελούν τους εταίρους του Δήμου, σε σχετική πρόταση που κατέθεσε, στο πλαίσιο του προγράμματος «Έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού».

Η «Τράπεζα Χρόνου» θα στεγαστεί στο Κέντρο Φιλίας και Αλληλεγγύης. Για τη λειτουργία της θα απασχοληθούν μέλη των Κοινωνικών Υπηρεσιών του Δήμου και Α.με.Α τα οποία θα έχουν εκπαιδευτεί στο αντικείμενο «Κοινωνική Οικονομία και Τράπεζα Χρόνου».

Το πρώτο διάστημα οι απασχολούμενοι θα υποδέχονται αιτήματα και θα προχωρήσουν στις πρώτες ανταλλαγές χρόνου και υπηρεσιών, θα ελεγχθούν τα προβλήματα που πιθανά θα προκύψουν και θα μελετηθούν οι διορθωτικές ενέργειες για την αποτελεσματική λειτουργία της.

Σταδιακά, θα δημιουργηθεί η αναγκαία υποδομή (ειδικό λογισμικό πρόγραμμα που μπορούν χρησιμοποιούν και Α.με.Α, το καταστατικό λειτουργίας κ.α) και θα αναπτυχθούν δράσεις ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας.

Στο τέλος του χρόνου θα απονεμηθεί βραβείο ενεργής και ποιοτικής συμμετοχής σε έναν εθελοντή, με προτεραιότητα στους ανήκοντες σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, που θα καθιερωθεί με σκοπό να αποτελεί κίνητρο προσφοράς.

Πρέπει να επισημανθεί ότι παρόλο που υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο εμπειρία (στην Αγγλία από τη δεκαετία του '80) υπάρχουν εκκρεμή νομικά και θεσμικά προβλήματα. Η λειτουργία της Τράπεζας Χρόνου κι άλλων εθελοντικών σχημάτων βασίζεται στη συνεισφορά του ατόμου. Υπάρχουν διάφοροι κίνδυνοι όταν ένας εθελοντής που δεν γνωρίζουμε αναλαμβάνει να συνοδεύει παιδιά στο σχολείο ή να φυλάει έναν ηλικιωμένο κλπ. Για το λόγο αυτό, στο πιλοτικό στάδιο λειτουργίας της Τράπεζας Χρόνου, επιδιώκεται η ανταλλαγή τεχνογνωσίας με φορείς της Ελλάδας και της Ευρώπης, σε οργανωμένες ομάδες εργασίας και με τη λήξη αυτού του σταδίου, παράλληλα με τη διαμόρφωση ενός τελικού σχεδίου οργάνωσης και λειτουργίας της Τράπεζας Χρόνου στην Αγία Βαρβάρα, θα δώθεί σχετική έκθεση, με στατιστικά στοιχεία εμπειρίες και προτάσεις, στην ΚΕΔΚΕ και την Κυβέρνηση.
Κώστας Καλέντζης


Τετάρτη 21/1/2009
κύμβαλον αλαλάζον
Τελείως τυχαία Τετάρτη 21/1/09 και ώρα 08:40 στον ΑΝΤ1. Η παρουσιάστρια (δεν γνωρίζω το όνομά της) ένα «κύμβαλον αλαλάζον» στα πρωινάδικα, σχολιάζοντας ένα δημοσίευμα εναντίον της
είπε «και συνεχίζει αυτό το λιβανογράφημα». Μάλλον κάπου θα άκουσε τη λέξη "λιβελογράφημα". Ή μήπως κάνω λάθος; Κάποιος ειδικός να μας πει. Υπάρχει η λέξη «λιβανογράφημα»; Η παρουσιάστρια σέρνει τόση αυτοπεποίθηση και τουπέ που δεν μπορεί δίκιο πρέπει να έχει. Σε «τόσο σοβαρό κανάλι» και σε εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας σίγουρα διαθέτει προσόντα (Πανεπιστημιακό δίπλωμα, γλωσσική επάρκεια κλπ) και οπωσδήποτε «αξιοκρατικά» προσλήφθηκε. Εγώ πάντως 35 χρόνια στην εκπαίδευση δεν έχω ακούσει τέτοια λέξη. Μήπως όντας Μαθηματικός μου διαφεύγει;
Κώστας Καλέντζης




10/12/2008
Το πελατειακό σύστημα 1
Η ταφόπλακα
Το πελατειακό σύστημα με το κομματικό κράτος, την αναξιοκρατία και τη διαφθορά, αποτελεί την ταφόπλακα για το μέλλον της πατρίδας μας. Όσοι δεν το βλέπουν εθελοτυφλούν. Και είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κατάντια.. Ένα σύστημα στο οποίο τα σκουπίδια χρυσοπληρώνονται ως προϊόντα πολιτισμού, το περιθώριο αναδεικνύεται ως πρότυπο και κανόνας και οι πολίτες πελάτες-ψηφοφόροι αναδεικνύουν τους ασήμαντους, ανίκανους, αδίστακτους για να μας κυβερνούν. Ένα κράτος έρμαιο στις διαθέσεις της κομματικής νομενκλατούρας, στο οποίο καταλύεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση κάθε έννοια ιεραρχίας. Ένα κράτος με φέουδα, στα οποία φεουδάρχες υπουργοί μοιράζουν (φέτος 5,3 δις €) ειδικούς λογαριασμούς διαχωρίζοντας τους υπαλλήλους σε πατρικίους και πληβείους επιτείνοντας την ανισότητα, εισάγοντας την αδικία και τον ανορθολογισμό στη λειτουργία του, ρίχνουν δηλαδή νερό στο μύλο της διάλυσής του.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, η υποτιθέμενη έκφραση των εργαζομένων, διεκδικεί αυξήσεις και συμβάσεις ντροπής όταν η ελληνική οικογένεια εξοντώνεται σπαταλώντας τεράστια ποσά για τη «δωρεάν παιδεία και υγεία». Μια παιδεία που μετά από χρόνια απίστευτων κόπων και εξόδων οδηγεί σε αδιέξοδα, στην ανεργία ή στη γενιά με τα μπλοκάκια, στη γενιά των 700 €.
Και σε αυτό το τοπίο των αδιεξόδων, της ανέχειας για μεγάλο κομμάτι του λαού μας, ζευγάρι αξιωματούχων μας (Έθνος 9/12/08 σελ 6) πιστώνεται στον προσωπικό λογαριασμό με 5,5 εκατομμύρια € στα τελευταία 3 χρόνια προφανώς για αμοιβές του. Αντιπαραβάλει ο νέος το μισθό του των 700 € με τα προηγούμενα ποσά και τρελαίνεται. Ηχεί στα αυτιά του ως απίστευτη και θρασύτατη δικαιολογία «το πρόβλημα στην οικονομία» που ενώ δεν αντέχει να δώσει ψίχουλα στους φτωχούς από την άλλη αμείβει πλουσιοπάροχα όχι μόνο τα στελέχη του συστήματος αλλά ολόκληρες κατηγορίες εργαζομένων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, χρηματοδοτεί τις χρυσές εθελούσιες, μειώνει το φόρο στους πλούσιους, πλιατσικολογεί με τους επιτήδειους στο δημόσιο μόχθο.
Συγχρόνως οι άπληστοι της άρχουσας σύμπραξης (μεγαλοεκδότες, μεγαλοδημοσιογράφοι, μεγαλοεργολάβοι, στελέχη της κομματικής νομενκλατούρας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, πλουτίσαντες πολιτικοί καιροσκόποι, διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, μεταπράτες κλπ) επιδεικνύουν προκλητικά τον πλούτο τους προσβάλοντας κατάμουτρα το λαό, εξοργίζοντας τη νεολαία.
Είχα παραλίγο την αίσθηση ότι τελικά το άθλιο εκπαιδευτικό σύστημα με την αφόρητη πίεση που ασκεί στους μαθητές στερώντας τους τη δυνατότητα να σκέφτονται και να ενεργούν ως νέοι και η αλλοτριωτική επίδραση των προτύπων που επιβάλλουν τα πορνοκάναλα, θα αλλοίωναν το χαρακτήρα της νεολαίας μας ώστε παθητικά να υπέμενε αυτές τις αντιφάσεις της κοινωνίας μας που εμείς τους κληρονομήσαμε.
Όμως εδώ και καιρό που σερφάρω στο διαδίκτυο που κυρίως οι νέοι περιδιαβαίνουν, αναδύεται μπροστά μου μια άλλη πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που γεννά ελπίδες ότι μπορούν οι νέοι μας να σταματήσουν τον κατήφορο. Αρκεί να πιστέψουν ότι μπορούν. Έχουν όλα τα εφόδια και τις γνώσεις, έχουν το πάθος και τη δύναμη της νεανικότητας. Το σπουδαιότερο (το βλέπω στα κείμενά τους) το βλέπω σήμερα στις διαδηλώσεις τους, δεν θα ανεχθούν να τσαλαπατηθεί η αξιοπρέπειά τους, γινόμενοι όπως πολλοί από εμάς ζητιάνοι στο αισχρό πελατειακό σύστημα πάνω στο οποίο δομήθηκε η κοινωνία μας.
Οι νέοι μας αυτή τη ντροπή (ρουσφέτι-αναξιοκρατία) που αποσαρθρώνει κάθε σύστημα αξιών πρέπει να τη σβήσουν.Ένα εκπαιδευτικός




Δευτέρα, 14 Απριλίου 2008
Το κάπνισμα
Έλεος συμπολίτες μας.Γιατί αυτός ο ανηλεής διωγμός;Δεν έχουμε δικαίωμα και μεις σε δημόσιο χώρο για ένα καφέ, μία κουβέντα με τους φίλους μας, ένα γλυκό με την οικογένειά μας. Πρέπει να περιμένουμε πότε θα καλοκαιριάσει για να ζήσουμε έξω από κλειστούς χώρους αυτές τις μικρές και μοναδικές μας χαρές αν βέβαια δεν τύχει δίπλα μας κάποιο ζωντανό φουγάρο να μας ντουμανιάζει. Στην ατυχία μου με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας είχα την τύχη να είμαι μη καπνιστής γιαυτό και το ξεπέρασα. Φαίνεται σε αυτή τη χώρα δεν είναι επιθυμητή μια τέτοια εξέλιξη. Πρέπει όλοι να είμαστε παθητικοί ή ενεργοί καπνιστές για να κάνουμε μικρότερη και φθηνότερη τη ζωή μας.
Σε όλη την Ευρώπη έχουν απαγορεύσει το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους. Γιατί αυτή η εξαίρεση στην Ελλάδα; Μήπως γιατί πρέπει να σεβαστούμε και τα δικαιώματα των καπνιστών; Αυτό που έστω δειλά και μάλιστα από πολιτικά χείλη λέχθηκε είναι κατάφωρα γελοίο και προκλητικό.
Είναι δυνατόν να αναγνωρίσουμε ως δικαίωμα την απειλή κατά της υγείας μας, κατά της ζωής μας;
Αν το να καπνίζουν το θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους ας το ασκήσουν οι καπνιστές έξω από δημόσιους χώρους και όχι εμείς. Ας το ασκήσουν στο σπίτι τους.
Το δικό μας δικαίωμα το δικαίωμα του μη καπνιστή που δεν απειλεί τη ζωή κανενός, αυτό το δικαίωμα έχουμε απαίτηση οι άλλοι να το σέβονται. Η πολιτεία επιτέλους πρέπει να επιτελέσει το καθήκον της για να πάψει η πατρίδα μας να έχει εικόνα τριτοκοσμικής χώρας αφημένη στη χλεύη των πολιτισμένων ανθρώπων.
Ένας μη καπνιστής





14/4/2008
Το πελατειακό σύστημα 2
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την κρίση εμπιστοσύνης του πολιτικού μας συστήματος που αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις.Οι αναλύσεις αν και αξιοπρόσεκτες κινούνται με βάση πολιτικά δεδομένα που επιλέγονται για να υπηρετήσουν κομματικές ή προσωπικές σκοπιμότητες. Δεν γίνονται καθόλου ή γίνονται επιδερμικές αναφορές στα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας. Τα προβλήματα αυτά που κυρίως παράγονται από την άδικη και άνιση κατανομή του εθνικού πλούτου, έχουν υποσκάψει την κοινωνική συνοχή, έχουν απαξιώσει τις έννοιες της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Η άσκηση της τρέχουσας πολιτικής ανάγει το πολιτικό κόστος σε κυρίαρχη έννοια. Οι αντιδράσεις των πολιτών σε περίοδο μη εκλογικής αναμέτρησης είναι αντιδράσεις άρνησης και όχι θέσης, στις δε εκλογές οι επιλογές συνήθως γίνονται στη βάση της πελατειακής λογικής που κυρίως ασκείται από τα μεγάλα κόμματα εξουσίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι και τα μικρά κόμματα όπου διεκδικήσαν και κατέκτησαν την εξουσία (τοπική αυτοδιοίκηση) δεν κινήθηκαν με πελατειακή λογική. 
Η ηθική της πολιτικής (ή αλλιώς γιατί πολιτευόμαστε με ψέματα ή με μισές αλήθειες).Οι ορθόφρονες πολίτες έχουν την άποψη ότι η πολιτική ασκείται ως μια τέχνη για την κατάκτηση της εξουσίας (σε όλα τα επίπεδα). Σε αυτή τη διαδικασία το πολιτικό ψέμα, και η δημαγωγία είναι βασικό εργαλείο της. Γιατί ;Οι πολίτες στις καθημερινές τους συναλλαγές και στα αιτήματά τους βιώνουν ένα κράτος αναποτελεσματικό, αναξιοκρατικό, άδικο, αδιαφανές και πελατειακό. Σε αυτό το κράτος ο πολιτικός (αλλά και οποιοσδήποτε ασκεί εξουσία) έχει τη δυνατότητα παρέμβασης και χρήσης των σαθρών μηχανισμών του ως διαμεσολαβητής σε ζητήματα που κανονικά θα έπρεπε να ρυθμίζονται μόνο μεταξύ αυτού (του κράτους) και του πολίτη. Από αυτή τη ιδιότητα του διαμεσολαβητή αντλείται η δυνατότητα αυτού που ασκεί εξουσία να παγιδεύει πολίτες εν γνώσει τους ότι δημαγωγεί και ψεύδεται.
Σχόλιο:
Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ότι οι θεσμοί για την οργάνωση ενός κράτους στεριώνουν και αποδίδουν όταν ασκείται μία πολιτική που διαμορφώνει στους πολίτες μία συνολική αντίληψη αποδοχής αυτών των θεσμών. Παράλληλα διαμορφώνεται και ένα σύνολο αξιών που καθοδηγεί τις ανθρώπινες συμπεριφορές όπου αδυνατούν οι θεσμικοί κανόνες. Τα τελευταία χρόνια εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα ένα σύστημα αξιών που προσβάλει και την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Πρωθυπουργός της χώρας (Σημίτης) είχε το θάρρος να το περιγράψει με τη φράση «Ελλάδα της αρπαχτής» και σήμερα αρχηγός κόμματος (Παπανδρέου) το στηλιτεύει (ιδιότυπος κρατισμός αναξιοκρατίας που σύρει και διασύρει, πελατειακή λογική, διαφθορά κλπ.) Αυτό το σύστημα αξιών αναθεμάτισε η ΝΔ μέσω του Προέδρου της και πήρε δύο φορές τις εκλογές (διαπλοκή, διαφθορά, σεμνότητα, ταπεινότητα, αξιοκρατία κλπ).Σταχυολογώ προτάσεις από ανθρώπους που βιώνουν στη καθημερινότητα τους τα σημερινά αδιέξοδα.Αξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα. Αξιολόγηση. Θητεία στα αξιώματα. Λίστα στη εκλογή βουλευτών. Στα δημοτικά συμβούλια ένα ποσοστό συμβούλων να εκλέγεται από λίστα. Η προεκλογική εκστρατεία να γίνεται με κοινά για όλους γραφεία με διάθεση και χρηματοδότηση από τα κόμματα (σήμερα για να πολιτευθείς πρέπει να είσαι πλούσιος ή να δεσμευτείς προς χρηματοδότες).Το κράτος λάφυρο και οι πελατειακές σχέσεις. Σε μία κοινωνία σαν τη δική μας με τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και με ένα κράτος που αδυνατεί να βάλει κανόνες ορθολογικής, δίκαιης και έντιμης λειτουργίας οποιαδήποτε δράση, πολιτική, συνδικαλιστική, κομματική μπορεί να παράγει αποτέλεσμα μόνο στη βάση διαπλοκής με τους μηχανισμούς του. Ο χαρακτήρας του ως κράτος λάφυρο αντικατοπτρίζει μια διαχρονική πραγματικότητα. Το συγκεκριμένο μοντέλο πολιτικής όπως ασκείται μέχρι σήμερα έχει ανάγκη από ένα τέτοιο κράτος αναξιοκρατικά δομημένο, στο οποίο το τεράστιο μέγεθός του (για χώρα με αυτό τον τύπο πολιτεύματος) αναγορεύει τις πελατειακές σχέσεις ως βασικό παράγοντα άσκησης πολιτικής. Η πολιτική αυτή αναπαράγει τα αδιέξοδα, ανατροφοδοτεί την αναξιοκρατική, κομματική διάρθρωση και δόμηση της ιεραρχίας του (κράτους), οδηγεί στη χρεοκοπία,τη διαφθορά και στην απαξίωση.Τι συζητάμε κάνοντας πραγματικά πολιτική κουβέντα και όχι ανειλικρινή κομματική αντιπαράθεση. Στελέχωση του κράτους αξιοκρατικά και με μετρήσιμα στοιχεία κυρίως τους τίτλους σπουδών. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και ανάλογη μοριοδότηση των τίτλων για τις προσλήψεις. Όχι στην προσμέτρηση εμπειρίας και μάλιστα από ρουσφετολογικά προγράμματα (stage). Έκπτωση από το βουλευτικό ή άλλο αξίωμα σε περίπτωση ρουσφετολογικής πρακτικής. Πριμοδότηση για την αξιολόγηση των υπαλλήλων που καταγγέλλουν ρουσφετολογικές παρεμβάσεις. Συνταγματική αναθεώρηση για ενίσχυση αρμοδιοτήτων Προέδρου Δημοκρατίας που θα έχει τη δυνατότητα να προτείνει ή να αποπέμπει υπουργούς της κυβέρνησης. Κατάργηση των πολιτικών θέσεων (μετακλητοί υπάλληλοι) από υφυπουργό και κάτω και στελέχωση του κράτους από την κρατική ιεραρχία (αλήθεια πόσες χιλιάδες κομματικοί διαμεσολαβητές διορίζονται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση?)
Κώστας Καλέντζης

Δεν υπάρχουν σχόλια: